Decydując się na zwierzaka powinniśmy odpowiednio się zaopatrzyć. Zanim wpadniecie w szał zakupowy, chcielibyśmy Was przestrzec, aby kupować rozważnie. Nie wszystko co ma na opakowaniu narysowaną świnkę jest dla niej dobre! Prawie wszystkie smaczki, przysmaczki, kolby, wapienka są dla świnek niezdrowe, a niektóre gadżety, takie jak szelki czy kołowrotki, wręcz niebezpieczne! Przed pierwszymi zakupami warto spojrzeć na poniższą listę, w której po krótce przedstawimy Wam niezbędne elementy świnkowej wyprawki.

Pamiętajcie: świnki to zwierzęta silnie stadne, potrzebują towarzystwa swojego gatunku! Świnka samotna nie jest szczęśliwa i nie ma od tej zasady wyjątków.  Nawet po długim czasie samotności każda świnka potrafi nawiązać relację z inną świnką. Świnki potrafią budować bardzo złożone relacje z innymi osobnikami swojego gatunku. Nie zawsze jednak wyglądają one tak, jak my ludzie je sobie wyobrażamy. Dobrze zbudowane stado wcale nie musi oznaczać świnek, które bez przerwy tulą się do siebie. Czasem relacje w stadzie potrafią być chłodne, szczególnie wśród samców częściej występuje bardziej „braterstwo broni” niż wielka przyjaźń.

Klatka

Odpowiednio duża klatka to połowa sukcesu. Druga to odpowiednie zagospodarowanie klatki i zapewnienie przestrzeni na wybiegu. Warto pamiętać o kilku wskazówkach. Na nic zda się nam duża klatka jeśli w środku damy za dużo mebelków, miseczek, paśników, które ograniczą swobodne poruszanie się po niej. Im klatka będzie większa tym lepsza ?, jako bezwzględne MINIMUM dla  dwóch świnek przyjmujemy 0,7 m2 (standardowa klatka 120×60 cm), natomiast na każdą kolejną świnkę powinniśmy powiększyć powierzchnię o 0,3 m2. Warto również wspomnieć o rozstawie prętów – w przypadku świnek powinien on  wynosić do 3 cm.

Standardowe klatki mają dość ograniczoną gamę rozmiarów – jeżeli chcemy, by klatka była kwadratowa, w kształcie „L” lub większa niż 1,6 na 0,6 m musimy wykorzystać własną kreatywność. Z pomocą przychodzą popularne klatk modułowe (na zdjęciach), które mogą mieć dowolny kształt. Klatki modułowe zwykle nie posiadają dachu, dlatego sprawdzają się dobrze u właścicieli nieposiadających innych zwierząt ani małych dzieci.
❌ Świnki potrzebują klatki, która zapewni im dobrą wentylacje, dlatego akwaria nie nadają się na świnkowy domek ❌

• Poidełko na wodę – zasadniczo wystarczy jedno, dopiero, gdy w klatce są więcej
  niż 3 świnki trzeba pomyśleć o większej ilości poidełek. Optymalna pojemność pojnika to około 250-500 ml. Pamiętaj o regularnej wymianie wody i czyszczeniu pojnika (zarówno zbiorniczka, jak i wnętrza rurki, w której mogą rozwijać się glony).
• Paśnik – istnieje wiele rodzajów i typów, ważne by paśnik był bezpieczny dla naszego zwierzaka. W szczególności sprawdź, czy głowa świnki nie utknie w środku lub czy świnka nie wskoczy do niego i się nie zaklinuje.
• Miska – najczęściej właściciele świnek wykorzystują miski ceramiczne, ze względu na dobrą stabilność. Ważne jest, by rozmiar miski był odpowiedni do wielkości świnki oraz by brzegi miski nie były zbyt wysokie.
• Domki – mogą być zarówno drewniane, polarkowe, materiałowe, jak i plastikowe. Każdy materiał ma swoje plusy i minusy. Drewniane domki nie są odporne na mocz, a plastikowe są łatwe do mycia, jednak wentylacja w środku takiego domku nie jest zbyt dobra. Domki polarkowe można wrzucić do pralki. W momencie kupowania domków zwróć uwagę na ich wielkość – z jednej strony świnka musi swobodnie się w nim poruszać, z drugiej strony w klatce musi zostać przestrzeń do swobodnego biegania poza domkami. Zwróć również uwagę, aby w domku nie było okienek, w których mogłaby zaklinować się głowa świnki. Ilość domków powinna odpowiadać ilości świnek, tak by każda miała swoją przestrzeń.
  

  

Ściółka

Warstwy chłonne:

• Trociny – są najczęściej wybieraną ściółką. Przy zakupie warto zwrócić uwagę na ich jakość – powinny być odpylone i niebarwione
• Ściółka konopna – alternatywa dla trocin, dobrze chłonie mocz, a jej największą zaletą jest dużo lepsze maskowanie nieprzyjemnych zapachów.
• Pellet drewniany – warto pamiętać, że nie może on być jedynym wypełnieniem klatki. Jest twardy i może być ostry, łapki świnek są zaś bardzo delikatne. Dlatego pellet stosujemy zawsze w połączeniu z innym podłożem np. pod trociny.
• Podkłady higieniczne – jest to rozwiązanie bardzo higieniczne, jednak ich stosowanie jako samodzielny podkład wymaga częstego wymieniania i nie jest ekologiczne. Samodziane stosowanie mat jest zalecane u świnek po zabiegach
  weterynaryjnych, z problemami skórnymi oraz w przypadku problemów z układem moczowym.

Warstwy izolujące:

• Drybed – inaczej Vetbed jest to materiałowy dywan, który jest tak zbudowany, aby cały mocz został przepuszczony w dół, aż do warstwy chłonnej. Jest to rozwiązanie bardzo wygodne dla świnek. Drybed jest rozwiązaniem kosztownym. Jakość jednak uzasadnia cenę. Przed zakupem Drybedu warto sprawdzić, czy
  dany produkt jest oryginalny, gdyż wraz ze spadkiem ceny spada zwykle również jakość produktu.
• Maty łazienkowe – sprawdzają się jako warstwa izolująca u świnek bez tendencji do podgryzania przedmiotów. Maty można prać w niskich temperaturach lub myć ręcznie, jednak trzeba się liczyć z tym, że po jakimś czasie mata będzie wymagała wymiany. Pod matę warto stosować dodatkową warstwę chłonną, np. podkład lub pellet.
  
  W formie samodzielnego podłoża nie stosujemy podłoża zbrylającego, drewnianego i silikonowego. Może być ono stosowane jako warstwa chłonna pod Drybed, jednak należy dobrze go zabezpieczyć na brzegach, gdyż zawsze istnieje ryzyko, że świnka wejdzie pod niego. Jako podłoża dla świnek nie stosujemy również słomy, gazet, kamyków, ściółek barwionych i zapachowych.

Żywienie

Grafiki: Julia Bartolik

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O ŻYWIENIU

Wybieg

Wybieg w domu
Większość świnek żyje w klatkach o minimalnych rozmiarach, dlatego obowiązkowo powinny mieć organizowane wybiegi dla spożytkowania nadmiaru energii. Polecamy rozpocząć wybiegi dopiero w momencie, gdy świnka będzie swobodnie poruszać się po klatce w naszej obecności.
Ważne jest, aby:

• zabezpieczyć opuszczanie i powrót zwierzaka z klatki – pamiętajmy o odpowiednich schodkach, o możliwie dużym kącie nachylenia, bezpiecznych dla łapek naszej świnki;
• w trakcie wybiegu świnki były odizolowane od innych zwierząt, nawet gdy jesteśmy „pewni” zachowania pieska/kotka pamiętajmy, że jest to DRAPIEŻNIK;
• teren wybiegu był odpowiednio zabezpieczony – usuń kable i niebezpieczne rzeczy, które świnka mogłaby zjeść (np. trujące rośliny), zabezpiecz miejsca do których świnka nie powinna wchodzić
• powierzchnia podłogi również była przyjazna świnkowym łapkom – na panelach, kafelkach czy linoleum warto rozłożyć choćby np. kocyk;
• zwrócić uwagę na temperaturę podłogi
• jeżeli teren wybiegu jest już bezpieczny możesz dodać atrakcje np. tunele, kule smakule, maty węchowe.

Wybieg na podwórku
Nie każdy decyduje się na organizowanie wybiegów dla świnek na świeżym powietrzu. I słusznie – jeżeli nie mamy odpowiednich warunków lepiej na taki wybieg się nie decydować. Pamiętaj, że to, że dla Ciebie jest ciepło nie odznacza, że jest wystarczająco ciepło by świnki mogły hasać na świeżym powietrzu! W naszych warunkach klimatycznych średnio najszybciej świnki możemy dać na trawkę w czerwcu. Zanim postawisz świnki na ziemi stań na niej sam, bosymi stopami, na dłuższą chwile i sprawdź, czy gleba jest wystarczająco ciepła i sucha.

Na podwórku świnki powinny przebywać tylko w zabezpieczonym wybiegu. Nie wychodzimy ze świnką na smyczy bądź, co jeszcze gorsze – nie puszczamy jej luzem! Świnki muszą mieć zapewnione schronienie przed słońcem. Zadbajmy, by były całkowicie odizolowane od drapieżników, miej je cały czas na oku.

Kliknij w zdjęcie, by przejść do filmu 🙂

Oswajanie

Początki naszej relacji ze świnką mogą być trudne. W pierwszych tygodniach, a czasem nawet miesiącach pobytu w nowym domu świnka będzie spłoszona. Nawiązanie kontaktu z człowiekiem jest długotrwałym procesem, wymagającym od opiekuna czasu, cierpliwości i odpowiedniego podejścia.  Każda świnka jest inna i w zależności od jej temperamentu, ale też wcześniejszych doświadczeń, zupełnie różny może być przebieg procesu jej aklimatyzacji.
Kilka porad, które mogą pomóc w oswojeniu:
1. Działaj metodycznie, małymi kroczkami i z wielką cierpliwością. Najpierw daj śwince czas na zapoznanie się z klatką, dźwiękami i zapachami panującymi w Twoim domu. Po kilku dniach wyciągnij świnkę pierwszy raz z klatki. Świnka
może przybrać dwojakie zachowanie. Może albo próbować uciekać, albo trwać w bezruchu, jak sparaliżowana. Pierwsze kontakty z człowiekiem będą dla świnki bardzo stresujące,ogranicz je więc do krótszych, ale regularnych spotkań.
2. Spróbuj zagwarantować śwince azyl na Twoich rękach, by poczuła się bezpiecznie. Sprawdzi się tu rozpięta bluza, ręczniczek czy kocyk – ciepła i ciemna norka, którą w ten sposób stworzymy, pozwoli śwince na poczucie się swobodniej. Pozwól jej, aby z bezpiecznego miejsca sama zdecydowała o tym, czy i kiedy postanowi poznać otaczający ją świat.
3. Świnki to przekupne stworzonka. Nie bój się dawać zielonych łapówek – to prosty i skuteczny sposób na przekonanie do przyjaźni.

Autorka: Gaben Pigeon Sygowska

Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj nasz Poradnik! Znajdziesz w nim więcej informacji o ściółkach, akcesoriach, zdrowiu, zachowaniach i opiece nad świnkami!